Foto’s

S komt hier regelmatig omdat ze haar zelfvertrouwen wil vergroten. De eerste stap in het bevorderen van zelfvertrouwen is te voelen wat je waard bent. Paarden zoals Tom zijn erg sensitief. Vanuit hun oorsprong als prooidieren zijn ze afhankelijk van elkaar. De onderlinge verbinding met elkaar is letterlijk van levensbelang voor ze. Wanneer S onze kudde binnenstapt voelen de paarden gelijk wat ze waard is en willen zich aan al die kracht verbinden. Dat doen ze door te spiegelen. Door deze manier van contact komt er een sterke kwaliteit van S naar voren. Een kwaliteit waarvan S niet meer wist dat ze die had. Wanneer we deze gaan benutten in de oefeningen groeit de energie tussen haar en het paard. Wat geeft nu meer zelfvertrouwen dan het benutten van je eigen kwaliteit/kracht en te voelen waar je hiermee allemaal toe in staat bent? Het oefenen met bewust inzetten van kwaliteiten maken ze sterker en steeds meer een vanzelfsprekendheid. Niet alleen in de kudde, maar ook in eigen omgeving. Doordat S elke sessie hiermee traint vergroot ze die kwaliteiten en worden ze weer eigen. Nu S beter voelt wie ze is, dat ze waardevol is en wat ze nodig heeft, staat ze steeds sterker in haar schoenen. S geeft aan dat ze veel minder piekert omdat ze haar wijsheid niet meer haalt uit haar misleidende gedachten over zichzelf, maar nu durft te vertrouwen op haar intuïtie.

Van aanpassen naar afstemmen. Dat was het thema in een traject dat ik onlangs had met iemand. M. had vanaf haar jeugd geleerd om zich aan te passen aan anderen. Anderen pleasen in de overtuiging daarmee het goede te doen. Je afvragen wat een ander denkt om daarop aan te passen kan je uiteindelijk onzeker en eenzaam maken. Dat is wat M.ondervond. Ze voelde steeds minder zelfvertrouwen. Ze raakte de verbinding met anderen kwijt, terwijl ze zo haar best voor hen deed. Verbinding is een wisselwerking in geven en ontvangen. Gelijkwaardigheid, zonder (zelf) oordeel. Paarden zien gelijk wat je waard bent en willen daar graag mee verbinden. Tom spiegelde haar die waarde en iedere sessie kon M zich verbinden aan meer van haar kwaliteiten die naar voren kwamen; ze leerde haar eigen waarde (weer) kennen. Dit waren de voorwaarden om te kunnen afstemmen ipv aanpassen aan de anderen. Er groeide gelijkwaardigheid en zelfvertrouwen. Ze ondervond gelijk aan den lijve wat dit deed met de verbinding met Tom. De energie stroomde tussen hen tijdens de oefeningen. Stralend stond M voor me en zei: ‘ik voel blijdschap’

Laatst ontmoette ik hem weer, een half jaar na het traject dat hij bij ons afrondde. Ik observeerde zijn ontspannen en open gezicht toen hij enthousiast vertelde over de laatste ontwikkelingen op zijn werk. De (nieuwe) baan waar hij zich vorig jaar nog misplaatst voelde. Deze grote, stoere man met zijn strakke gelaat was toen ontzettend vermoeid door gepieker. Pijn in zijn lijf. Er was geen vreugde, geen verdriet, maar vertwijfeling. Hij wilde niet meer praten, maar leren voelen. En waar moet je dan beginnen? Wanneer je in je opvoeding en in je opleiding/werk hebt geleerd dit uit te schakelen, om letterlijk te kunnen overleven. Bereid zijn om je leven te geven, i.p.v van het te koesteren, het lief te hebben. Dat leven lag achter hem. Hij wist dat hij wilde leren te voelen, nu juist om te kunnen leven.
Deze man beschreef, terugkijkend op zijn proces, een intense reis met Molly als mentor die hem bij elke stap vertrouwen en steun gaf. Hoe hij na elke sessie vertrok met een gevoel van opluchting en keer na keer meer rust en ontspanning voelde in zijn lijf.
Hoe dapper ben je wanneer je stappen durft te zetten wanneer je je zo kwetsbaar voelt!
Wat fantastisch om met paarden te werken die dit teweeg kunnen brengen.

Wanneer ik naar deze foto kijk, denk ik terug aan haar. Een stoere, dappere vrouw die de wereld aan kon. Ze had door levenslessen geleerd dat een dikke muur om haar heen haar kon beschermen tegen verdriet. Maar verdriet was uiteindelijk het enige wat ze nog kon voelen, omdat ze zich zo alleen voelde. In contact met de paarden voelde ze voor het eerst weer echt verbinding buiten die muur. Ze kon vertrouwen geven, kwetsbaar zijn en voelde zich ineens sterker en rustiger dan ze ooit was geweest. Ze had de moeilijkste eerste stap in een veilige setting gezet.

Krachtgericht coachen (2015 Korthagen en Nuijten) is de methode die ik graag gebruik tijdens coachsessies. Aandacht voor de idealen en kernkwaliteiten maakt positieve emoties los in mensen waardoor ze zich krachtiger voelen. Met vragen en de hulp van de paarden probeer ik de balans te stimuleren tussen het denken, voelen en willen. Daarnaast gaan we ook aan de slag met interne belemmeringen. Samen met de paarden in coachsessies heb ik bijzondere momenten meegemaakt. Onverwachts kwam ik in contact met de schrijver van het boek, Prof. dr. Fred Korthagen. Wat voelde ik me vanmorgen vereerd dat ik met hem een aantal van deze momenten mocht delen!

Nagenietend bekijk ik de foto’s van twee groepen HBO-V studenten. Vanuit Windesheim kwamen ze onlangs voor een workshop Leiderschap. Paarden spiegelen op een toegankelijke, concrete manier wanneer deelnemers het meest in hun kracht staan en effectief leiderschap laten zien. Het is een interessant onderwerp om over over te praten, maar het krijgt echt betekenis wanneer je het zelf kan ervaren. De studenten hadden een prachtig open houding en de energie tussen hen en de paarden was duidelijk zichtbaar.

Deze week heb ik een intake gehad met iemand die voor de tweede keer dit jaar met burn-outverschijnselen thuis zit. Hij vertelt dat het gevoel van stress al jaren sluimert, maar dat hij van zichzelf niet bij de pakken neer mag gaan zitten. Van zijn omgeving en werkgever overigens ook niet. Ze hebben allemaal het beste met hem voor en gunnen hem even rust en ruimte om alleen maar leuke dingen te gaan doen. Vooral niet denken aan dingen die stress veroorzaken. Die raad heeft hij opgevolgd. Hij kwam inderdaad een beetje tot rust, maar het stressgevoel kwam gelijk in alle hevigheid terug toen hij zijn werk weer ging oppakken. Hij had met succes de burn-outsymptomen bestreden. Maar daarmee was de oorzaak niet verdwenen. Verdoven en onderdrukken was voor hem de manier geweest om controle te kunnen houden. Hij wil nu met de paarden aan de slag gaan met de oorzaak. Stil staan bij en aandacht voor het gevoel dat die stress veroorzaakt. Wanneer hij dit gevoel kan plaatsen heeft hij een keuze om iets te veranderen. Het loslaten van de controle is ontzettend spannend. Hij is vastberaden, hij gaat ervoor!

Tom staat lekker ontspannen en heeft waarschijnlijk geen idee wat hij vanmorgen vroeg teweeg heeft gebracht. De coachee heeft veel te verduren gehad en is uit het veld geslagen door een sterk krachtenveld. Een kleine ‘cirkel van invloed’ (Covey) maakte ze in het bos zichtbaar. Terwijl ze aarzelend en onprettig in de kleine cirkel stond, duwde Tom haar aan de kant. Hij ging letterlijk op haar laatste stukje kracht en eigenwaarde staan. Onder die reusachtige hoeven (het krachtenveld) was de cirkel (zij zelf) niet meer te zien. En dat doet pijn. Pijn die ze al een tijd dapper ontkende. Maar nu kwam het er volop uit. Dat luchtte op en maakte ruimte om weer in verbinding met haar kernkwaliteiten te komen. En wat een kracht, levenslust en liefde kwam daar naar boven. Ze dacht het, ze voelde en ze wilde het. Het reusachtige krachtenveld liep naar achteren en maakte daarbij haar cirkel groter.

Onlangs waren deze fantastische dames hier voor een workshop met paarden. In een ontspannen sfeer was er veel lol, maar ook diepgang. Nadien deelden ze hun inzichten. “Leiderschap gaat dus niet zozeer over de hoeveelheid ruimte en aandacht die je neemt, maar juist over de wijze waarop je in verbinding bent met jezelf en anderen”. “Het lijkt wel of paarden dwars door je heenkijken en precies weten hoe je in elkaar steekt. En dat wat ze daar zien heel waardevol is en gezien mag worden”.
Dan wil je dat prachtige moment vereeuwigen in een foto.. tja..Tom had daar ook zo zijn gedachten over..

Een deelnemer raakte me toen ze zei tijdens de groepscoaching: ‘In verbinding met het paard voel ik me sterk in wie ìk ben, met mijn kwaliteiten. Dat gevoel was ik kwijt. Dit is de beste versie van mezelf en zo wil ik zijn. Dicht bij mezelf. Niet zoals een ander vindt dat ik zou moeten zijn. Dit paard begrijpt en bevestigt me.